"... τον έβλεπα παντού"
.
"... τον έβλεπα παντού"
... Τον είδα τυπωμένο στο στήθος της μπλούζας ενός μικρού παιδιού. Πιο κάτω, το όνομά του αναρτημένο σε έναν δρόμο. Στην επωνυμία κάποιου γυάλινου κτιρίου που αντανακλούσε την πορτοκαλιά φιγούρα του φωτισμένη μέσα στον σκοτεινό ουρανό. Ένας αναπτήρας με το όνομά του γραμμένο με λατινικά στοιχεία. Η εικόνα του σε ένα τσαλακωμένο χαρτί, πεταμένο στο δρόμο. Βρισκόταν παντού. Δεν μας ανήκει τίποτε κι έτσι τον έχουμε προσκολλήσει στα πάντα. [σελ.23]
(κλικ στις εικόνες)
... Τον είδα τυπωμένο στο στήθος της μπλούζας ενός μικρού παιδιού. Πιο κάτω, το όνομά του αναρτημένο σε έναν δρόμο. Στην επωνυμία κάποιου γυάλινου κτιρίου που αντανακλούσε την πορτοκαλιά φιγούρα του φωτισμένη μέσα στον σκοτεινό ουρανό. Ένας αναπτήρας με το όνομά του γραμμένο με λατινικά στοιχεία. Η εικόνα του σε ένα τσαλακωμένο χαρτί, πεταμένο στο δρόμο. Βρισκόταν παντού. Δεν μας ανήκει τίποτε κι έτσι τον έχουμε προσκολλήσει στα πάντα. [σελ.23]
(κλικ στις εικόνες)
Το κιτς είναι μια παρωδία του μεταμοντέρνου. Θεματοποιεί τον εαυτό του ως σφάλμα. Η καρυάτιδα της κορνίζας στηρίζει τον Παρθενώνα (φωτ. Χ.Χ.) |
Παρθενώνας δημόσιας χρήσης |