"... άρχειν και κυβερνάν"
.
"...άρχειν και κυβερνάν"
... τον έχουμε για σύμβολο. Λέω πως θέλω να κατανοήσω με ποιον τρόπο λειτουργεί. Και ο συμβολισμός του είναι πάντοτε διττός. Λειτουργεί πάντοτε διαμέσου της αντίθεσης. Όχι μόνο ανάμεσα στο ιδιωτικό και στο δημόσιο, αλλά και ανάμεσα στην πόλη και στους κατοίκους της, στην εξαίρεση και στον κανόνα, στο άρχειν και στο κυβερνάν. [σελ.23]
... τον έχουμε για σύμβολο. Λέω πως θέλω να κατανοήσω με ποιον τρόπο λειτουργεί. Και ο συμβολισμός του είναι πάντοτε διττός. Λειτουργεί πάντοτε διαμέσου της αντίθεσης. Όχι μόνο ανάμεσα στο ιδιωτικό και στο δημόσιο, αλλά και ανάμεσα στην πόλη και στους κατοίκους της, στην εξαίρεση και στον κανόνα, στο άρχειν και στο κυβερνάν. [σελ.23]
.
Συμβαίνει μ’ αυτόν ό,τι συμβαίνει πολλές φορές με τις προσφιλείς μας εξιδανικεύσεις. Ακούς συνέχεια γύρω σου πόσο τέλειος είναι, όλοι τονίζουν πως δεν υπάρχει ψεγάδι επάνω του, όλοι τον λατρεύουν. Εσύ δεν καταλαβαίνεις. Ζητάς να σου εξηγήσουν και εκείνοι επαναλαμβάνουν τα ίδια βαρύγδουπα επίθετα. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Στο τέλος, το πιστεύεις και εσύ. Κι αν δεν το δεχτείς μέσα σου εύκολα, θα γίνει αργά ή γρήγορα. Γιατί είναι δύσκολο να διαφωνείς εκεί που όλοι συμφωνούν, και αν όλοι υποδεικνύουν εμφατικά πως είναι άριστος, στο τέλος συμφωνείς γιατί δεν αντέχεις να σε κατατάσσουν στους αδαείς, στους ανόητους ή στους αντιδραστικούς. Έτσι λοιπόν αρχίζεις και εσύ το παραμύθι και τελικά, όχι μόνο το πιστεύεις, μα γίνεσαι υπερασπιστής του μύθου του. Σαν εμάς όλους. [σελ. 20]
Η συμβολική ισχύς του Παρθενώνα, αλλά και η μοναδικότητά του ως εκπροσώπου μιας ιδεατής ταυτότητας για τους Νεοέλληνες είναι τέτοιες, ώστε η σκέψη της εμπρόθετης καταστροφής του είναι στην κυριολεξία αδιανόητη. Η σχέση μας με το μνημείο καθορίζεται από μια μια αφετηριακή ιδεολογική τοποθέτηση. Όχι υπό την έννοια κάποιας δήθεν συνωμοσίας, αλλά ως μια ξεκάθαρη επιλογή της κυρίαρχης ιδεολογίας που εδράζεται στις ιδέες της ιστορικής συνέχειας, της εθνικής ομοιογένειας και της γλωσσικής ηγεμονίας, και εφαρμόζεται μέσω θεσμών όπως η εκπαίδευση, ο στρατός, η επίσημη πολιτική... Οποιαδήποτε ρήξη αυτής της αφήγησης θα επέφερε ένα καθολικό πλήγμα που θα οδηγούσε στην αποδιάρθρωση της ιδέας του ελληνικού έθνους όπως κατασκευάστηκε τον 19ο αι.
 |
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 1 Οκτωβρίου 2010 |
 |
 |
Υπερπτήση κατά τη διάρκεια στρατιωτικής παρέλασης |
 |
Περιοδικό της Μεταξικής Νεολαίας, Απρίλιος 1940 από το βιβλίο του Γιάννη Χαμηλάκη "The Nation and its Ruins" |
 |
Η διακοσμητική εκδοχή (φωτ. Χ.Χ.) |
 |
Χουντική γιορτή στο καλλιμάρμαρο στάδιο |
 |
Μια διαφορετική εκδοχή  |
Τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004
.
