"... η φαντασία συμπληρώνει..."
.
"... η φαντασία συμπληρώνει..."
Και μετά η εικόνα επέστρεψε σε ζωντανή σύνδεση και η ροή του χρόνου αποκαταστάθηκε επιβεβαιώνοντας ότι αυτό που συνέβαινε ήταν αληθινό. Μόνο που η εικόνα θύμιζε μια άψυχη, επίπεδη ασιατική ζωγραφιά, έτσι όπως οι ασιάτες ζωγράφοι φτιάχνουν τα τοπία τους σε δυο διαστάσεις, δίχως προοπτική. Και το μέγεθος, το βάθος, η σκιά και η οπτική γωνία δεν είναι σημαντικά στα έργα που δημιουργούν, ενώ αφήνουν σκοπίμως σημεία αζωγράφιστα, που μπορούν να συσχετιστούν με τα σύννεφα στον ουρανό, ή με το νερό σε μια λίμνη ή με έναν ποταμό, πράγμα που καλεί τη σκέψη του θεατή να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του για να συμπληρώσει τα κενά. Αλλά σε αυτή την περίπτωση το κενό δεν μπορούσε πλέον να συμπληρωθεί από τη φαντασία. Ήταν αδύνατον να αποκαταστήσεις με το νου την εικόνα. Έστω κι αν αυτό που έλειπε ήταν κάτι τόσο οικείο και κοντινό. Κάτι τόσο σαφές όπως ένα απλό γεωμετρικό σχήμα. [σελ. 69]
Και μετά η εικόνα επέστρεψε σε ζωντανή σύνδεση και η ροή του χρόνου αποκαταστάθηκε επιβεβαιώνοντας ότι αυτό που συνέβαινε ήταν αληθινό. Μόνο που η εικόνα θύμιζε μια άψυχη, επίπεδη ασιατική ζωγραφιά, έτσι όπως οι ασιάτες ζωγράφοι φτιάχνουν τα τοπία τους σε δυο διαστάσεις, δίχως προοπτική. Και το μέγεθος, το βάθος, η σκιά και η οπτική γωνία δεν είναι σημαντικά στα έργα που δημιουργούν, ενώ αφήνουν σκοπίμως σημεία αζωγράφιστα, που μπορούν να συσχετιστούν με τα σύννεφα στον ουρανό, ή με το νερό σε μια λίμνη ή με έναν ποταμό, πράγμα που καλεί τη σκέψη του θεατή να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του για να συμπληρώσει τα κενά. Αλλά σε αυτή την περίπτωση το κενό δεν μπορούσε πλέον να συμπληρωθεί από τη φαντασία. Ήταν αδύνατον να αποκαταστήσεις με το νου την εικόνα. Έστω κι αν αυτό που έλειπε ήταν κάτι τόσο οικείο και κοντινό. Κάτι τόσο σαφές όπως ένα απλό γεωμετρικό σχήμα. [σελ. 69]
Ο Παρθενώνας βρίσκεται βαθιά και στέρεα ριζωμένος στο συλλογικό φαντασιακό, είτε αυτό εκφράζεται ως η αφήγηση της ανωτερότητας (ο μύθος του "περιούσιου λαού"), είτε ως η αφήγηση της φυλετικής καθαρότητας (ο μύθος της "αδιάρηκτης γραμμής του αίματος").
 |
Συνωμοσία; Γιατί δεν ολοκληρώθηκε το σχέδιο του K. F. Schinkel για την οικοδόμηση των ανακτόρων του Όθωνα στην Ακρόπολη; |
 |
Το σχέδιο του ανακτόρου κατά Schinkel |
 |
Η επιθυμία για ένα κρυφό νόημα. |
 |
Τι σημαίνει για την πραγματικότητα να επιλέγεις ανάμεσα σε δυο φαντασίες; |
 |
Το ολόγραμμα συμπληρώνει την επιθυμία (φωτ. Χ.Χ.) |
Η νοσταλγία του κλασικού.
Εικόνες από το λεύκωμα "Μια γιορτή" της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων Αθήνα 2004.
